-
1 fechten
* vi -
2 fechten
См. также в других словарях:
szermierka — ż III, CMs. szermierkarce 1. blm «sztuka władania bronią białą (floretem, szablą, szpadą itp.); walka sportowa na taką broń; dyscyplina sportowa obejmująca takie walki» Mistrzostwa szermierki a. w szermierce. Turniej szermierki. Uprawiać, ćwiczyć … Słownik języka polskiego
szermierka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc szermierkarce, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} sztuka posługiwania się białą bronią, np. szablą, szpadą, floretem; dyscyplina sportu polegająca na walce tą bronią; walka szermiercza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uprawiać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień